كسي به سرهنگ نامه نمي نويسد در بهبوهه مشكلات روحي رواني نويسنده نگاشته گرديد. ماركز يكي از نويسندگان سبك رئاليسم است كه در زمان خود به عنوان يكي از بزرگترين نويسندگان رئال شناخته ميشد. او يكي از نويسندگاني است كه داراي مشخصه هاي خاص و در عين حال جالبي است. به عنوان مثال او در طي چند داستاني كه نگاشته است از اسامي يكساني استفاده كرده است.

سرهنگ، شخصيت اصلي استان داراي خصوصيات اخلاقي كاملا بارز و مشهوديست كه خواننده هر آن خود را با او تلفيق داده و به نظرميرسد به شكل مطلوبي او را در ذهن و روان خود جاي ميدهد. گويي خود در طي داستان بازيگر است. دقت نظر نويسنده از شكل دهي يك فرم اخلاقي عمومي تا اندازه ايست كه در ادامه ميتوان كاملا به زيركي آن پي برد. يك فرم اخلاقي كه تحت شرايطي خاص به چالش كشيده ميشود. و در همين لحظه است كه خواننده كه خود را نيز جزئي از سرهنگ ميبيند در پي حوادث مختلف عكس العمل هاي مختلفي نشان ميدهد. گنجاندن حضور خروسي كه به عنوان تنها يادگار پسر از دست رفته شان همواره از سوي زن سرهنگ نفي ميشود تا انتهاي داستان بهانه ايست بجا و صحيح جهت شكل گيري شخصيتهاي بعدي.